Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
nöqsan — ə. 1) əskilmə, əskik, azlıq; 2) çatışmazlıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ayıb — is. <ər. eyb> 1. Utanılacaq şey, utanmağa səbəb olan hal; ar, biabırçılıq. Ayıb iş. –Ayıbsöyləyəninaybınısöylərlər. (Ata. sözü). <Həpir:> Mənə ayıb olar ki, atam bu qoca vaxtında güzəran qeydi çəkə. M. C.. 2. Qüsur, nöqsan,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
man — is. dan. Eyib, nöqsan, kəsir. Man deyil – eyib deyil, nöqsan sayılmır. Kasıblıq man deyil. – Arvad alıb boşamaq zəmanəmizdə man deyil və ən asan işlərin birisidir. E. Sultanov. Amerikada bu adətdir; Oğru olmaq man deyildir. R. R.. Man etmək… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
irad — 1. is. <ər.> Söyləmə, demə, danışma. İrad eləmək (etmək) – demək, söyləmək. İngiltərə vaizi Ser Deterdinq öz moizələrinin birində irad edirmiş ki, dünyada neft iki qisimdir. C. M.. <Xarrat:> Əfəndim, irad etdiyim bu sözlər xilafi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
la:bukə — (Salyan) nöqsan, eyib. – Məndə nə la:bukə bilib, məni qo:lamağ issiyirsən? – Uşağda heç la:bukə yoxdu … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
man — (Ağcabədi, Ağsu, Bakı, Bərdə, Cəbrayıl, Füzuli, İmişli, Kürdəmir, Qarakilsə, Lənkəran, Salyan) 1. eyib. – Qoja adama kö:nə geymək man döyi (İmişli); – Rübeydə heç man zad bilmir, kişilərin yanında söyüş söyür (Lənkəran); – Oi özüə man bilmə, nə… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
paxır — (Salyan) nöqsan, eyib ◊ Paxırın açmağ – eybini söyləmək, başqasının yanında qüsurlarını açıb demək. – O:n paxırın açmağdansa, özünnən danış … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
pürçüm — (Salyan) nöqsan. – Nə qədər çalışsan da, işdə pürçüm olur … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
eyb — ə. 1) nöqsan, təqsir; 2) bədnam etmə, pisləmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
eybcu — ə. və f. eyib axtaran; hər şeydə, hər kəsdə nöqsan tapan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
